DİZİ HAKKINDA DÜŞÜNCELER

Güz Gülleri dizisi… Kültürel ve ahlaki değerlerimize uygun yayın yapmakta takdir ettiğim Samanyolu Tv’nin güzide dizisi… 2010 yılının son aylarında yayına başladı ve iki yıl sürmesi planlanıyor. İzlenme oranlarına bakıldığında Kollama, Tek Türkiye gibi dizilerden daha az izleniyor. Bunun sebebi o dizilerin birkaç sezondur sürmesi nedeniyle belirli bir seyirci kitlesi kazanmış olmaları.
Güz güllerini ilk izlediğim zamanlara baktığımda yaklaşık 1-2 ay öncesi bir zamana dayanıyor. İlk zamanlarda sürekli izleyicisi değildim. Sadece Televizyon izlerken rastladığım zamanlarda seyrederdim. Aslında ben pek de dizi izleyen birisi değildim. Birçok insan gibi Kurtlar Vadisi dışında başka herhangi bir dizi izlemezdim….
Dizilerdeki, filmlerdeki duygulu sahnelerden etkilenip hüzünlenebilecek ve yeri geldiğinde ağlayabilecek kişiliğe sahibim. Hatta öyledir ki sevdiğim herhangi bir diziyi ya da dizide bir sahneyi aynı hüznü, duyguyu yaşamak için tekrar tekrar izlediğim olmuştur çoğu zaman. Yine televizyon seyrettiğim günlerden birinde Güz Güllerinin bölüm tekrarı yayınlanıyordu. Cem’in, Menekşenin peşini bırakmadığı, baskı yaptığı bölümlerden birisiydi. Menekşenin ağlaması ve hüzünlü hali beni o kadar etkilemişti ki o gün dizinin tiryakisi olmaya başladığım gün oldu. O bölümü izlediğim haftanın Cumartesi günü sabah 10’.00’dan akşam geç saatlere kadar 9-10 bölümü art arda izledim Küre Tv’de.
Zamanın nasıl geçtiğinin farkında değildim. Bölümleri izledikçe diziye bağlılığım artıyor; içimdeki hüzün büyüyordu.
Yine o günlerde İstanbul’a 4 günlüğüne gezi yapma planım vardı. İstanbul’daki arkadaşlarımı, hocalarımı ziyaret edecek; İstanbul’da yaşadığım zamanlarda bulunduğum yerleri gezecek, en güzel günlerimi geçirdiğim o ortamlarda eskiyi yad edecektim. Ayrıca programda İstanbul’un kendine has güzelliklerini gezmek de vardı. Bu programı yaptığım anlarda dedim ki ‘’ İstanbul’a gitmişken Güz Gülleri setini de ziyaret edeyim’’.
Bunun mümkün olup olmadığını öğrenmenin bir tek yolu vardı. O da Samanyolu Tv’yi arayarak bilgi almak. Biraz tereddütüm vardı izin verilip verilmeme konusunda.. Belki yarım saat sette kalsam, oyunculara bir selam versem yeterliydi benim için.
Daha sonra seti ziyaret edip edemeyeceğimi öğrenmek üzere Samanyolu Tv’yi aradım. Kanalda konuyla ilgili kişiyle görüşmemin neticesinde dizinin setini ziyaret edebileceğimi söylediler. Hatta belirlediğimiz bir yerden beni araçlarıyla alarak dizinin çekildiği platoya götürdüler. 4-5 saat gibi uzunca bir süre platoda kalma fırsatı buldum sağolsunlar..
Yönetmenimiz Sayın Taner Bey başta olmak üzere Yunus Emre Yıldırımer (Bilal Aydın), Selim Turgay Deli(Yusuf Aydın), Şahin Hayri Üren (Kral), Mümtaz bey ve teknik ekiple sohbet ettik. Ekranda izlediğimiz karakterlerin gerçek kişiliklerini tanıma imkanı oldu böylece. Hem diziyle ilgili hem de muhtelif konularda sohbet ettik orada bulunduğumuz sürece.
Dizi setinde bulunduğumuz süre boyunca iki şeye karşı olan şaşkınlığımı belirtmek istiyorum. Birincisi ekranda bölümleri izlerken sadece işin ürün kısmını görebiliyorduk. Bir saatten fazla süren bölümün 1-2 dakikalık sahnesi için 2-3 sat boyunca emek harcanması fazlasıyla şaşırtmıştı beni. Ortada büyük emek vardı. Yapılan iş en iyi şekilde sunulmalıydı seyirciye. Seyirci olarak bu emeği fark etmek sete gitmekle nasip oldu bana da..
İkinci şaşkınlığım ise Yönetmenimiz Taner Bey ve dizi oyuncularının samimiyeti noktasında oldu. Sete gitmeden önce yönetmen denildiğinde yüzü asık, yerinden kalkmayan ve işinden başka bir şeyle ilgilenmeyen, gülmeyen, gülümsemeyen insan gelirdi aklıma. Ancak Taner Bey bu düşüncelerimi tamamen yıktı. Dizi Seti yönetmeniyle,oyuncularıyla ve çalışanlarıyla aile gibiydi.
Yine sete gitmeden önce dizi oyuncusu denildiğinde ‘’ fotoğraf çektirmek ve imza vermek dışında seyirciyle ilişkisi olmayan’’ insan profili gelirdi aklıma. Fakat Bilal’le, Yusuf’la, Kral’la, Mümtaz Bey’le yaptığım sohbetlerden sonra aslında onlarında bizim gibi olduklarını aramızdaki tek farkın onların ekranın içinde bizim ekranın karşısında olduğumuzu anladım.
Dizi setinde ayrıldıktan sonra ‘’ nasıl oluyorda, Kurtlar Vadisinden başka dizi izlemeyen Ali İhsan, bir diziye Kurtlar Vadisinden daha fazla önem verecek kadar bağlanmıştı’’ diye düşünmeye başladım. Güz Güllerini bu derece sevmemdeki sebepler neydi ki ben bu dizinin setine gidecek kadar mübtelası olmuştum. Bunun sebeplerini düşündüğümde herhalde şu birkaç sebep ‘’ neden Güz Güllerini çok seviyorum’’ sorusuna cevap olabilir niteliktedir:
1-Yusuf karakterinde gelecekte olmak istediğim, onun gibi olmak için gayret ettiğim kişiliği bulduğum için,
2-Meryem anne ile, uzakta olduğum ve çok benzettiğim anneme olan özlemimi bir nebze olsun giderdiğim için,
3-Kral karakterinde ‘’ dost kolay bulunmaz, herkese bir KRAL lazım’’ dediğim ve Kral gibi bir dostumun olmasını istediğim için,
4-Keşke bir abim ve bir ablam olsaydı dediğim ve Bilal’i abim, Yasemin’i ablam olarak sahiplendiğim İçin,
5-ve son olarak Menekşe karakterinde, yıllardır içimde büyüttüğüm, beklediğim, hayalini kurduğum ‘’ bir elmanın ikinci yarısı ‘’ misalindeki gibi benim ikinci yarım olan varlığı bulduğum için; Güz Güllerinin tiryakisi oldum.
Dizi platosuna gittiğimde, ilgilerini ve sohbetlerini esirgemeyen başta yönetmenimiz Taner Beye ve dizi oyuncularına sette çalışan tüm ekibe teşekkürlerimi sunuyorum. İnşallah en yakın zamanda, seti tekrar ziyaret etmek nasip olur.

Ali İhsan BOZSEKİ